W pierwszej połowie kwietnia byłam w Rydze, gdzie zasiadałam w jury międzynarodowego konkursu modowego Habitus Baltija. Pokazywali się tam projektanci z różnych krajów: Litwy, Rosji, Turcji, Słowenii, Estonii, Norwegii, Ukrainy, Łotwy i Polski. Jury było jeszcze bardziej międzynarodowe, bo oprócz przedstawicieli szkół projektowania byli też ludzie z branży z Wielkiej Brytanii i Cypru.

Projekt: Paulina Bojór

W tym roku młodzi projektanci z Polski nie odnieśli żadnych sukcesów. A szkoda, bo mamy bardzo dobre kolekcje i nie odbiegamy poziomem od reszty Europy. Natomiast z żalem muszę przyznać, że młodzi projektanci z Warszawy popełnili zawodowe seppuku podczas prezentacji naprawdę ciekawych projektów. I choć ich kolekcje zdobiły prezentacje oraz prasowe zapowiedzi imprezy, to na wybiegu już się nie obroniły. W takich chwilach już nie ma znaczenia to, że główny organizator imprezy poklepuje cię po ramieniu mówiąc, że Polska prezentuje świetny poziom.

Projekt: Nina Królikowska

Projekt: Joanna Jachowicz

Projekt: Marta Cudnik

Wśród błędów, które pojawiły się nie tylko przy polskich kolekcjach były między innymi gołe nogi do grubych tkanin, brak stylizacji i dodatków. Na wybiegu pojawiły się też kolekcje, których nigdy bym nie zaakceptowała, bo uważam, że lepiej pokazać mniej, niż prezentować coś, co wzbudza wśród jury konsternację. Inna moja refleksja… Niektórzy projektanci zupełnie nie rozumieją dyscyplin, w których startują… Bo jak można wstawić kolekcję zupełnie zwykłych ciuszków, tyle tylko, że ekspresyjnie ozdobionych ręcznymi malunkami do kategorii awangarda? Podskakujące modelki, choć próbowały wprowadzić więcej dynamiki na tle chodzonych pokazów, i tak w niczym tej kolekcji nie pomogły. Ciuszki były nadal tylko zwykłymi ciuszkami i daleko im było do prawdziwej awangardy.

Pierwsze miejsca w swoich kategoriach zajęli:

Awangarda:  Inga Taurina (Łotwa) za kolekcję “IR-ON-LINE”.

Industrial pret-a-porter: Peeter Rasta (Estonia) z kolekcją “Live Well”.

Artistic pret-a-porter: Vilius Venckevicius (Litwa). Kolekcja “Body Transformations”.

Ciekawie może być również, kiedy projektanci startują w konkursach o profilu eko, gdzie wymogiem jest użycie materiałów wtórnych z domowych odpadków. I co się dzieje? Nie uwierzycie…

Jeszcze przed wyjazdem na Łotwę byłam jurorką w konkursie Śmieć – deaktywacja. Odpowiedzią na zadany temat były kreacje z worków na śmieci i gumowych rękawiczek. Tyle tylko, że worki ktoś dopiero co oderwał z rolki, a rękawiczki przyniósł chyba prosto z osiedlowej apteki. Bez komentarza. Na szczęście nie wszyscy uczestnicy eko konkursu zajęli się produkcją śmieci. Spora część osób przetworzyła faktyczne odpady, dając im nowe życie.

Wygrały drobiazgi z zawleczek od puszek, dzierganki z reklamówek i ubrania „ze starego coś nowego”.

Projekt: Magdalena Dubiel

Projekt: Agata Pilip

Projekt: Katarzyna Borek

Mi spodobało się jeszcze kilka innych projektów. Dwa z nich widzicie poniżej.

Projekt: Barbara Koczur

Projekt: Iwona Szafrańska

Pamiętam, jak jeszcze kilka lat temu z trudem zdobywało się newsy o imprezach dla młodych projektantów. Informacje docierały głównie do szkół, które z różnym skutkiem przekazywały wiadomości dalej, albo publikowane były w gazetach, które człowiek nie zawsze czytał. Kiedy więc teraz patrzę z perspektywy projektanta z dużym doświadczeniem i jurora to żałuję, że za moich czasów nie miałam łatwego dostępu do internetu, który jest kopalnią wiedzy o zbliżających się konkursach. Zajrzyjcie chociażby pod dwa adresy: Sophisti i Konkursy Kreatywne.

Na marginesie… dzięki za zainteresowanie blogiem i obiecujemy, że w najbliższych tygodniach znacznie przyspieszymy produkcję newsów;)